گذر کردن یا گذراندن

گاهی سخت تر هست که میزان بی شعور بودن یک انسان را تخمین زد! به خصوص در یک رابطه والبته اگه اون انسان خودت باشی!

جدا از جدالی که هنوز تحمل می کنم در وجودم و به نظر میاد باید سالهای سال باهاش درگیر باشم! اما مراقبه ها و آموزه هایی که این روز ها میگیریم یا میاد یا پیدا می کنم که انگار جزیی از یه نقشه بزرگ هست ، ظاهرا یاری دهنده و موثر ند.
گاهی آدم یا چیزی را در زندگیت می بینی یا وارد می کنی و تغییری ایجاد میشه.جدا از قضاوت اولیه و عکس العمل ما آدمها در آغاز،
تصور می کنم که اون تجریه خوب یا بد نیست ..فقط به زندگی ما اومده و شاید فرا خواندیمش تا قدرت تن و روح خود رو بیازماییم یا تقویت کنیم.به عبارت دیگه این قضاوته شاید ما رو کور یا کورتر می کنه.
مثالش هفته پیش بود ، دوستم می گفت چه طور همه تابلو ها رو می خونی و البته تو این آشفته بازاز سیستم حمل و نقل اینجا گم و گور نمیشی!
من هم گفتم قبل از اومدن ابنجا این موضوعی بود که ازش وجشت داشتم حتی در شهر خودم ..اما اینجا تصمیم گرفتم چشمم رو باز کنم.به قول چند نفری نشونه ها و علامتها همه جا هستند..تا زمانی که ذهن و گدشته و آینده ! درگیر نشدن میشه حرکت کرد!
دل تنگی هام برای آدمی که بعد از بارکشی تنها خونش 500 متر با من فاصله داره و هر شب موقع دویدن از جلو ساختمونشون رد مییشم کمتر شده..رو فبس بوکم نوشته بودم دارم از درون سخت میشم ..و این نگرانم می کنه.
می دونم عمیقا دردم از این آدم نیست ...دردم از درونمه و تقریبا به هیچ چیز ربطی نداره!
خواب هام جالب شده ...و جدیدا رد یک خانواده رو خوب توش حس می کنم.این من رو آروم می کنه حتی تصورش و اثرش ساعتها می مونه ! می دونم تهش چیزی نیست اما احساسم بهش واکنش نشون میده!